Για την Μαρία

Πώς σου φαίνεται που μένουμε έτσι σιωπηλοί;

Γιατί να μένουμε βουβοί μες στο σκοτάδι;

Στα σκοτεινά,θέλει να φωνάζεις.Να μην ανέχεσαι

να διαταράσσουν οι συχνότητες της φωνής σου,τα μόρια της νύχτας.

Παλλόμενα να διαλύει το ένα το άλλο.

Να ανοίξει μια σχισμή.

Βουτάς ολόκληρος ι σε αυτή την ρωγμή.

Βαθιές αναπνοές.

Με υπομονή διεύρυνε την.

Να χωράς ολόκληρος.

Φτιάξε με τα χέρια την Ρήξη.

Μαρία δεν είσαι εδώ για να ακούσεις.

Μπορείς;

Όσο πάει σε σκέφτομαι όλο και λιγότερο.

Ξεχνώ την φωνή σου,τις κινήσεις σου

Αν δεν είχαμε φωτογραφίες,θα ξεχνούσα και την μορφή σου.

Όσο απλώνεται μπροστά μας το λούνα πάρκ,

δεν νοιαζόμαστε αυτούς που λείπουν.

Τον τελευταίο καιρό Μαρία γίνεται χαμός.

Οι διπλανοί μου ματώνουν ανοίγοντας ρωγμές

Όσο και αν ματώνουμε,άδικος  κόπος

αν αφήνουμε,έτσι απρόοπτα,να μας εγκαταλείπουν διπλανοί μας.

Εμείς πασχίζουμε και θηλιές ολοένα σφίγγουν τον λαιμό μας.

Στο δωμάτιο μου γίνονται επεισόδια πιο βίαια

και από το Σύνταγμα.

Καίω λιβάνι.

Οι αναθυμιάσεις έχουν κυκλώσει τον χώρο και δακρύζω

κραυγάζω συνθήματα από το ψαλτήρι.

Μέσα στο στήθος ρυθμικά βαράει ένα ταμπούρλο.

Είμαστε ζωντανοί Μαρία και οι δυό.

Εσύ ίσως και περισσότερο.

Και δεν θα αφήσουμε να περάσει ο φασισμός.Θα ανοίξουμε ρωγμές.Μαζί.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΕΛΕΙ ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ

Σαν ένας νέος και εγώ αυτής της χώρας παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτή η οικονομική κρίση ΔΕΝ υπάρχει μόνο στην Ελλάδα. Υπάρχει σε ΟΛΗ σχεδόν την Ευρώπη και στην Αμερική. Η διαφορά όμως η δικιά μας σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες είναι ότι εμάς ΔΕΝ είναι μόνο οικονομική κρίση, αλλα΄είναι πολύ χειρότερη και πολύ βαθύτερη. Είναι κοινωνική και πολιτική.

Στην Πορτογαλία η οποία ήταν στην ίδια κατάσταση με μας δανείστηκε τα ίδια χρήματα και πήρε τα ίδια περίπου μέτρα. Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα και ύστερα από μια συναίνεση μεταξύ των κομμάτων της Πορτογαλίας αλλά και του λαού η βελτίωση είναι εμφανής.

Σε μας. δυο χρόνια μετά από ένα μνημόνιο και ένα μεσοπρόθεσμο φαίνεται η κατάσταση να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Και η αιτία ΔΕΝ είναι μόνο οικονομική. Την ώρα που η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για το μέλλον της χώρας η Ελλάδα εκτός από την οικονομική κρίση έχει να αντιμετωπίσει το Κοινωνικό και Πολιτικό εξευτελισμό. Τι εννοώ με αυτό; Έχουμε και λέμε:

Οικονομική κρίση: Μειώσεις μισθών και συντάξεων, περικοπές επιδομάτων, απολύσεις, εφεδρείες αύξηση φόρων, ενιαία μισθολόγια κ.α έχουν ρημάξει τον Ελληνικό λαό και τον έχουν γονατίσει. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα αύξηση αυτοκτονιών, κλείσιμο επιχειρήσεων, αποκέντρωση και μετανάστευση.

Κοινωνική κρίση. Την ώρα που γίνονται ΟΛΑ τα παραπάνω που ανέφερα στην οικονομική κατάσταση έρχεται να κάνει ακόμα χειρότερα τα πράγματα η κοινωνική κατάσταση της χώρας. Έχουμε φθάσει σε ένα σημείο οι ληστείες να έχουν αυξηθεί σε τεράστιο ποσοστό, όλο και περισσότεροι άνθρωποι να γίνονται ρακοσυλλέκτες για να ζήσουν την οικογένειά τους, εργαζόμενοι να μαλώνουν μεταξύ τους, οι δημόσιοι υπάλληλοι να βρίζουν τους ιδιωτικούς υπάλληλους και το αντίστροφο, όλοι να κατηγορούν τις Κυβερνήσεις λες και αυτοί ήταν αμέτοχοι ΟΛΑ αυτά τα χρόνια, κανείς να ΜΗΝ αναλογίζεται τη δική του ευθύνη, να μη κοιτάει κανείς να βρεθεί μια κοινή λύση σε όλο αυτό το οικονομικό πόλεμο που βρισκόμαστε. Ακόμα χειρότερα φθάσαμε στο σημείο με απόδειξη τα επεισόδια αναρχικοί να έρχονται αντιμέτωποι με μέλη του ΠΑΜΕ και στη συνέχεια οι διαδηλωτές να παίζουν πετροπόλεμο μεταξύ τους.

Αυτό είναι το κοινωνικό πρόσωπο της Ελλάδας αυτό το καιρό και πολλοί να είστε σίγουροι ότι με αυτά τα φαινόμενα τρίβουν τα χέρια τους….

Πολιτική κρίση: Εδώ υπάρχει και το μεγαλύτερο χάος. Μια Συγκυβέρνηση η οποία αποτελείται από ένα υποτίθεται πλέον Σοσιαλιστικό κόμμα, μια ΝΔ και έναν Σαμαρά που να έχει κάνει τόσες κολοτούμπες που ούτε ο ίδιος δε καταλαβαίνει πότε τις κάνει. Έλεγε όχι στα μνημόνιο και τώρα λέει ναι, έλε όχι στο μεσοπρόθεσμο ΄τωρα λέει ναι, έλεγε εκλογές τον Φεβρουάριο, τώρα λέει δεν πείραζει αν γίνουνλίγο νωρίτερα ή λίγο αργότερα, ένα ΛΑΟΣ που αν και ακροδεξίο κόμμα από τη στιγμή που ήρθε στην εξουσία σταμάτησε να μιλάει.

Το ΠΑΣΟΚ έχει έλλειψη πολιτικής συνείδησης. Ενώ η χώρα βυθίζεται στο χάος, η ανεργία έχει χτυπήσει κόκκινο , το ίδιο και η φτώχεια. Το μόνο που το νοιάζει τα στελέχη του είναι ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος. Λες και αυτό είναι που νοιάζει τους Έλληνες. Καλύτερα θα πρέπει να κοιτάζει  να δει τη πολιτική θέλει να χαράξει… Αλλά να την χαράξει…Ας μη μιλήσουν πάλι για Σοσιαλισμό και πράσινα άλογα. Ο σοσιαλισμός όχι μόνο εδώ, αλλά σχεδόν σε όλες τις χώρες κατέρρευσε. Πλέον πρέπει να χαράξει προοπτικές κοιτάζοντας το μέλλον. Πρέπει να κοιτάξει να εκσυγχρονιστεί και σε ιδέες και σε πρόσωπα. Ποια η διαφορά δλδ να φύγει ο Γιώργος και να έρθει ο Αντρές ή ο Βαγγέλης ή ο Μιχάλης ή η Άννα.. Όλοι αυτοί είναι εδώ και δυο χρόνια μέλη της Κυβέρνησης που απέτυχε.

Το ΚΚΕ να είναι απέναντι σε όλους και σε όλα, το ΣΥΡΙΖΑ να είναι στο κόσμο του και να ωθεί το κόσμο σε επανάσταση και σε σωματική βια.

Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην χώρα μας κατά την δικιά μου άποψη. Η μόνη λύση είναι η Εθνική συστράτευση. Όχι μόνο πολιτική η οποία έχει γίνει κατά ένα μεγάλο μέρος, αλλά πάνω απ’ όλα κοινωνική συστράτευση. Είναι ο μόνος τρόπος για να σωθεί η χώρα αλλά κυρίως η μόνη λύση για να σταματήσει η βία… Γιατί πριν ένα μήνα είχαμε έναν νεκρό διαδηλωτή-συνδικαλιστή. Αυτό είναι μόνο η αρχή… Αν συνεχίσουν έτσι τα πράγματα φοβάμαι πως θα υπάρξει και δεύτερος και τρίτος νεκρός…